Pages

Wednesday, July 1, 2009

1972

ΑΣ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΜΕ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΟΥ ΤΑ ΤΡΕΝΑ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΟΥΣΑ
ΑΣ ΜΠΟΡΟΥΣΑ
ΣΤΙΣ ΠΑΛΑΜΕΣ ΜΟΥ ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ ΝΑ ΚΡΑΤΟΥΣΑ
ΑΣ ΜΠΟΡΟΥΣΑ
ΑΣ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΤΑ ΚΑΡΑΒΙΑ ΠΟΥ ΧΟΥΝ ΦΥΓΕΙ ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΝΑ ΓΥΡΝΟΥΣΑ
ΑΣ ΜΠΟΡΟΥΣΑ
ΤΑ ΡΟΛΟΓΙΑ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΣΤΗ ΧΑΡΑ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΟΥΣΑ
ΑΣ ΜΠΟΡΟΥΣΑ
ΑΣ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΑΓΑΠΗΣΩ ΜΕ ΜΙΑ ΑΓΑΠΗ ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΗ ΑΠ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ
ΑΣ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΠΟΝΕΣΩ ΜΕ ΕΝΑ ΠΟΝΟ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΑΠ ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ΜΟΥ
ΑΣ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΤΟΥΣ ΛΕΠΡΟΥΣ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΕΝΑΝ ΕΝΑΝ ΝΑ ΦΙΛΟΥΣΑ
ΑΣ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΤΑ ΝΕΚΡΑ ΤΑ ΠΑΛΗΚΑΡΙΑ ΑΠ ΤΟΝ ΑΔΗ ΝΑ ΓΥΡΝΟΥΣΑ
ΑΣ ΜΠΟΡΟΥΣΑ
ΑΣ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΤΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΜΟΝΑΧΟΣ ΜΟΥ ΝΑ ΝΙΚΟΥΣΑ
ΑΣ ΜΠΟΡΟΥΣΑ
ΤΑ ΠΟΥΛΙΑ ΤΑ ΠΛΗΓΩΜΕΝΑ ΣΤΙΣ ΦΩΛΙΕΣ ΤΟΥΣ ΝΑ ΓΥΡΝΟΥΣΑ
ΑΣ ΜΠΟΡΟΥΣΑ

2 comments:

vanessa said...

Όχι άλλα λυπητερά τραγούδια να χτυπούν με δύναμη στο κράσπεδο και μετά πάλι πίσω σαν σφαίρες το ακριβό σου μέτωπο. Ολη η άμμος που την λυπήθηκε κι ο μαρμάρινος θεός έτσι όπως χάνεται η καημένη μέσα στα βράχια πίσω στην θάλασσα με έκαμε να τη λυπάμαι και γω. Ετσι έφτασα κοντά του. Και δρόσισα από τη λάβα του. Οσα κι αν είναι τα καλοδέχτηκα και στα προσφέρω η καλοσυνάτη μου προμήθεια για να σου ξεπληρώνω την ανάγκη. Ποια θελκτικά μαρτυρικά κόνια καθαγιασμένα από πόνους περιόδου γυναικών και βρεφικές στήσεις έπρεπε να πιώ αλήθεια για να μη με λυπούν οι σταγόνες που τρέχουν στο ακριβό σου μάγουλο. Από λάσπη και αίμα κι αυτά και το πάτωμα. Μας δίδαξαν να κυλιόμαστε γουρούνια με χρυσές βούλες στη γλώσσα και να πονάμε σαν έρχεται η βροχή και λασπώνουν. Όμως ετούτη την ώρα, τη πλατινένια, με τους πλανήτες και τους κομήτες να σκιάζουν τα σύμπαντα της χαώδης οικουμένης του απέραντου και του μοναδικού στα χρονικά, για να πέφτει όλο το φως πάνω σου, ετούτη την ώρα όλα τα προσπερνώ. Κανένα θύμα σε αυτόν τον σεισμό. Καμία μορφίνη για να καταλαγιάσουν τα σύννεφα που γίνονται παραστάσεις στα ακριβά σου γόνατα. Και τα λυπητερά της γης και των άλλων απρόσμενων κόσμων κρεβάτι λυτρωτικό. Γιατί όλος αυτός ο κατακλυσμός τώρα θρέφει τα λουλούδια στις μικρές σου ασήμαντες γλάστρες. Ενας ψίθυρος τους είπε να σε φιλάνε όταν τα χείλη δεν θα μπορούν. Και ένα ουρλιαχτό τα τρόμαξε: «Ολες οι βροχές θα σας κάνουν να προσκυνάτε την ευλογία».

Anonymous said...

theleis emena afenth san na paizeis se tsonta me to rocco sifredie?