ΓΙΑ ΣΕΝΑ

ΜΟΙΑΖΟΥΝ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ
ΣΑΝ ΤΑΡΑΓΜΕΝΗ ΘΑΛΑΣΣΑ
ΥΓΡΑ ΚΑΙ ΘΥΜΩΜΕΝΑ
ΠΡΟΧΩΡΑΣ ΑΡΓΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ
ΣΤΑΜΑΤΑΣ ΚΑΙ ΜΕ ΚΟΙΤΑΣ
ΠΟΣΕΣ ΛΕΞΕΙΣ ΧΩΡΑΝΕ ΣΕ ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ
ΠΟΣΕΣ ΚΡΑΥΓΕΣ ΧΩΡΑΝΕ ΣΕ ΕΝΑ ΒΛΕΜΜΑ
ΑΠΑΛΟ ΑΕΡΑΚΙ ΚΥΜΜΑΤΙΖΕΙ ΑΡΓΑ
ΤΑ ΧΡΥΣΑΦΕΝΙΑ ΣΟΥ ΜΑΛΛΙΑ
ΚΑΙ ΕΓΩ ΧΑΝΟΜΑΙ ΜΕΣΑ ΤΟΥΣ
ΣΑΝ ΜΙΚΡΟ ΖΩΟ ΣΤΗ ΦΩΛΙΑ ΤΟΥ
ΨΑΧΝΩ ΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ
ΓΙΑ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΝΙΩΘΩ
ΜΑ ΧΑΝΟΝΤΑΙ ΚΙΑΥΤΕΣ
ΕΞΑΤΜΙΖΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ
ΥΠΟΤΑΣΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΟΜΟΡΦΙΑ ΣΟΥ
ΚΑΙ ΜΕΝΩ ΕΚΕΙ ΝΑ ΣΕ ΚΟΙΤΩ
ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΠΩ ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΛΕΞΗ