ΚΟΚΚΙΝΟ ΠΕΠΛΟ, ΣΚΟΤΕΙΝΟ ΚΥΝΗΓΗΤΟ, ΚΙΝΗΣΗ ΣΤΟ ΚΕΝΟ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ.
Η ΓΕΥΣΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΖΕΣΤΕΣ ΣΤΑΓΟΝΕΣ. ΧΑΝΕΤΑΙ
Η ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ, ΠΑΓΩΜΕΝΗΣ ΝΥΧΤΑΣ.
ΓΕΛΙΑ ΣΕ ΞΥΛΙΝΟ ΣΤΡΩΜΑ. ΖΕΣΤΗ ΑΝΤΙΘΕΣΗ.
ΞΕΡΩ ΠΩΣ ΟΛΑ ΦΕΥΓΟΥΝ, ΜΑ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ
ΝΑ ΚΑΘΟΜΑΙ ΝΑ ΚΟΙΤΑΖΩ ΠΩΣ ΠΕΘΑΙΝΕΙ Η ΜΕΡΑ,
ΣΑΝ ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗΣ ΤΗΝ ΑΓΓΙΖΟΥΝ.
ΚΑΙ ΧΑΪΔΕΥΟΝΤΑΣ ΤΟ ΔΕΡΜΑ ΤΗΣ ΤΗΝ ΛΙΩΝΟΥΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΓΕΥΟΝΤΑΙ.
ΜΙΚΡΟ ΚΕΦΑΛΙ, ΑΝΟΙΓΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΚΟΙΤΑΞΕΙ ΤΗΝ ΥΓΡΗ ΑΠΕΡΑΝΤΟΣΥΝΗ.
ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΕΝΑΣ ΧΑΡΤΗΣ ΕΦΕΡΕ ΠΙΟ ΚΟΝΤΑ ΤΗΝ ΓΕΥΣΗ ΣΟΥ ΣΤΑ ΧΕΙΛΗ ΜΟΥ,
ΠΟΥ ΝΙΩΘΩ ΝΑ ΜΑΡΑΙΝΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΦΤΟΥΝ Μ' ΕΝΑ ΑΧΝΟ ΠΟΔΟΒΟΛΗΤΟ
ΠΟΥ ΚΑΝΕΙ ΤΗΝ ΗΡΕΜΙΑ ΝΑ ΤΡΕΧΕΙ ΝΑ ΜΠΕΙ
ΣΕ ΤΡΥΠΕΣ ΣΤΙΣ ΦΛΕΒΕΣ ΚΑΠΟΙΟΥ ΜΑΥΡΟΥ ΠΟΥΛΙΟΥ.
ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΟΣΟ "ΠΑΡΑΞΕΝΑ"?
ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΜΕ ΔΥΝΑΜΗ
ΚΑΙ ΦΕΥΓΕΙ ΜΕ ΑΠΟΓΝΩΣΗ?
ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΒΑΔΙΖΩ ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ ΑΝ ΔΕΝ ΜΕ ΒΛΕΠΕΙΣ?
ΚΑΙ ΟΛΑ ΓΥΡΙΖΟΥΝ ΣΕΛΙΔΑ ΚΑΙ ΣΤΑΜΑΤΟΥΝ ΤΗΝ ΣΚΕΨΗ.
ΕΙΔΕΣ ΠΩΣ ΦΕΥΓΕΙ Η ΖΩΗ ΤΟ ΧΑΡΑΜΑ
ΓΙΑ ΝΑ ΧΑΘΕΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΑΤΗ ΣΟΥ?
ΚΑΙ ΤΟΣΕΣ ΝΥΧΤΕΣ ΠΟΥ ΕΛΑΦΡΥ ΥΓΡΟ ΒΑΡΑΙΝΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ
ΚΑΙ ΚΑΠΝΟΣ ΠΗΓΑΙΝΕΙ ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΣΟΥ ΣΤΟΝ ΑΧΡΩΜΟ ΟΥΡΑΝΟ.
ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΚΙΝΕΙΤΑΙ ΚΑΙ ΟΥΤΕ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ ΤΙ ΘΑ ΠΟΥΝ
ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΘΡΕΠΤΗ ΜΟΥ. ΙΣΩΣ ΟΙ ΩΡΕΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΕΣ
ΚΑΙ ΝΑ ΠEΡΝΟΥΝ ΞΑΝΑ ΚΑΙ ΞΑΝΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΘΑΝΟΥΝ
ΚΑΙ ΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΟΥΣ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΑΝΘΙΣΜΕΝΑ ΧΡΩΜΑΤΑ.
ΦΩΣ. ΚΑΙ ΠΑΙΔΙΚΑ ΜΑΤΙΑ ΣΚΙΖΟΥΝ ΤΟ ΚΟΡΜΙ ΜΟΥ.
ΣΠΑΝΕ ΤΑ ΚΟΚΑΛΑ ΜΟΥ ΜΕ ΜΙΑ ΔΥΝΑΤΗ ΠΝΟΗ ΠΟΥ ΜΕΝΕΙ ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ
ΚΑΙ ΣΒΗΝΕΙ ΤΑ ΦΩΤΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ.
ΜΙΑ ΜΑΚΡΟΣΥΡΤΗ ΚΡΑΥΓΗ ΑΝΟΙΓΕΙ ΤΟΝ ΑΕΡΑ
-2
ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΒΑΡΚΑ ΜΟΥ, ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΜΟΥ
ΚΑΙ ΘΑ ΗΤΑΝ ΑΡΚΕΤΟ ΓΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΝΑ ΠΕΘΑΝΟΥΝ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΟΥ
4 comments:
Καλησπέραααα
kalisperaa
Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2010 05:40
Είναι το ξημέρωμα μπροστά μου που φαντάζει να γεύεται την υγρασία που έχει αφήσει πίσω της η νυχτιά. Το άπειρο κενό από τις στάλες της ζωής, αφήνει μια πικρή γεύση μα συνάμα είναι εκείνη που ζεστά κρατά τα πιο κρυφά όνειρά σου.
Δεν ξέρω τίποτα, παρά μόνο νοιώθω να με αγγίζουν χέρια απαλά στο πρόσωπο, να με γυρίζουν να την κοιτάξω κατάματα αυτή τη παράνοια. Με έλκει. Είναι μυστήριο το συναίσθημα αυτό.
Δεν ξέρω τίποτα, παρά μόνο μια μορφή δίπλα μου να με συντροφεύει στα πιο όμορφα παραμύθια με ξωτικά. Από αυτά που ζουν με το χάραμα της αυγής και περιμένουν να στάξουν από τα φύλλα οι στάλες από το αγιάζι της νυχτιάς. Δροσοσταλίδες, θαρρώ τις αποκαλούν.
Κι εκεί δειλά περιμένει εκείνη τη στιγμή για να δροσιστεί. Να τραφεί. Να πάρει δύναμη να συνεχίσει το παιχνίδι της ζωής που συναντά μπροστά της και να ανοίγει τα φτερά της για πιο ψηλά.
Κι αυτή η σκιά σε κάθε χάραμά μου τη νοιώθω να με παρακολουθεί. Τη νοιώθω στη ζωή μου. Δεν ξέρω αν είναι στοιχειό, ή απλή παράνοια του μυαλού, που ξέρουμε τι παιχνίδια μπορεί να παίξει και να σε ζαλίσει τόσο πολύ που εκεί λες: Τώρα είναι τα όρια μου, ή όχι?
Δεν ξέρω τίποτα, παρά μόνο τους χτύπους της καρδιάς μου σε ένα τρελό χορό ξεφεύγοντας από τη μοναξιά της. Την έλκει αυτή η μαγική μουσική. Παίρνει δύναμη για να συνεχίζει να χτυπά πιο δυνατά, πιο ζωντανά. Είναι η τροφή της.
Δεν ξέρω τίποτα, παρά μόνο την αίσθηση που δίνει ο ήλιος, αυτή τη ζέστη στο σώμα και στη καρδιά κάθε φορά που η σκέψη θα ταξιδέψει σε ένα μοναδικό μέρος που εκεί γαληνεύει όταν ξέρει ότι κι εκεί είναι όλα εντάξει. Είναι οι γλάροι που πετάνε μέσα από τη θάλασσα, τα κύμματα που στέλνει ο άνεμος στην ακρογυαλιά, το φεγγάρι που θα λούσει όλη τη πλάση...
Τριγύρω μου όλα άγνωστα μέσα σε ξένα. Τριγύρω μου όλα ξένα μέσα σε άγνωστα. Το μέλλον αβέβαιο. Δεν ξέρεις τι κρύβει. Εσύ κινείς τα νήματα. Εσύ παλεύεις για τον ευατό σου. Κοιτώ τη γνώριμη φάτσα απέναντι μου που εσύ κοιτάζεις. Ναι. Εσύ. Αναμνήσεις και αχνές εικόνες αγνών παιδικών καρδιών μέσα σε χώματα και λάσπες. Σκατά και ροχάλες. Αυτός ήταν ο αληθινός τους κόσμος.
Κι εσύ κοιτάς τον καθρέφτη?
Νοιώθω τα σύρματα να κόβουν το γυμνό μου κορμί. Νοιώθω τη φωτιά να καίει το πρόσωπό μου. Είναι στ' αλήθεια το χάραμα παράξενη, μαγική στιγμή, ή τελικά να φαντάζουν όλα έτσι αυτή τη συγκεκριμένη στιγμή.
Είσαι πάλι εκει, σιωπηρή σκιά μου, σε νοιώθω. Με αγγίζεις. Σε αγγίζω. Σε νοιώθω. Με νοιώθεις. Άσε λοιπόν τα ξωτικά να κάνουν τη δουλειά τους. Είμαι δική σου. Είσαι δικός μου, αχτίδα του ήλιου, λαμπιρίσμα του φεγγαριού, πνοή της χρυσαυγής...
C.M.
SE AGGIZW S AGAPAW AIMATA PERIODOS STO LEUKO PYRGO KAI ENA MPOUZOUKI NA KREMETE APO TO LAIMO TOU AGNWSTOU STRATIWTH TOU VIETNAM POU PETHANE STHN NEA FILADELFEIA GIA ENA KALYTERO AYRIO STIS MERES TIS XOLERAS GI AUTA POU POTE DEN THA ZHSOUN OI POLLOI ALLA 20 XRONIA THA MEINOUN MHNES KAI MERES KAI THA GAMAME STIS ALANES OPWS PAIDIA .
FM
FOOTBALL MANAGER
Post a Comment