ΗΡΘΕ ΣΕ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ
ΜΙΑ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΥΔΑΤΙΝΗ ΓΛΩΣΣΑ
ΚΑΙ ΜΑΣ ΤΡΑΒΗΞΕ ΣΤΟΝ ΠΑΤΟ
ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΓΕΜΑΤΟΣ ΓΡΑΜΜΕΣ ΑΔΕΙΕΣ
ΧΩΡΙΣ ΛΕΞΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΝΟΤΕΣ
ΧΩΡΙΣ ΤΡΕΝΑ ΧΩΡΙΣ ΜΥΤΕΣ ΧΩΡΙΣ ΔΡΟΜΟΥΣ
ΣΕ ΜΙΑ ΤΡΥΠΑ ΦΥΤΡΩΝΑΝ ΔΕΝΤΡΑ
ΚΑΙ ΣΤΟ ΛΑΙΜΟ ΦΟΡΟΥΣΑΜΕ ΟΠΟΙΑ ΦΩΝΗ ΘΕΛΑΜΕ
ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΜΑΣ ΤΑΞΙΔΕΥΟΥΝ ΑΚΟΜΑ
ΟΛΑ ΜΕΝΟΥΝ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΓΕΝΝΙΟΥΝΤΑΙ
ΕΜΕΙΣ ΦΕΥΓΟΥΜΕ ΑΓΚΑΛΙΑ ΜΕ ΡΟΛΟΓΙΑ
ΜΕ ΗΧΟΥΣ ΣΥΝΕΧΕΙΣ ΜΟΝΟΤΟΝΟΥΣ.ΤΙΚ ΤΑΚ
ΠΕΣ ΜΟΥ ΠΑΠΠΟΥ ΕΣΥ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΣΤΟ ΘΕΟ?
ΟΧΙ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ
No comments:
Post a Comment